Seni seviyorum
Adım gibi yüreğim gibi tarihim gibi
İsmini isimsiz duvarlara yazıyorum
Kimsenin bilmediği şarkılarda ağlıyorum
Tarih yazıyorum alyazmalım tarih
Sen dağdaki kartalı sevdin
Sana güvercin olduğumu nasıl söylerim
Sen büyüktün büyük şehrin insanıydın
Sana büyük kocaman sözler etmem gerekliydi
Ama hiçbirini edemedim Dedim ya seni seviyorum
Seni sevmeme neden olan bir şey var.Bilmiyorum
Em                     Am                    Em
Öyle ağırım ki kendime sen benden gittin gideli
Am                   F   G                    Em
Tenim küs olmuş tenine sen benden gittin gideli

Sensizliğin bilmecesindeyim daha Çözmeye çalışıyorum
Sonbahar geliyor gözlerime bazen dökülüyorum
Döküldükçe rahmet oluyorum susayan sevdalara
Bazen bir türkü söylüyorum ta derinden
Aydınlanmaya çalışıyor içimdeki karanlık ben aydınlandıkça
Karanlıklardan soruyorum seni bazen
Ağlıyorum,ağladıkça seni çok seviyorum
Şimdi içindeki bütün sevgileri yüreğine at
Çünkü hepsini ama hepsini bir gün bana kusacaksın
Em                          Am                            Em
Öyle bıkmışım ki kendimden kurudum düştüm dalımdan
Am                     F           G                        Em
Sanki ruhum çıktı canımdan sen benden gittin gideli

Hani bir şiirim vardı sana yazdığım
Ağlamanın zindan olduğu bir ülkede
Sen prenses bense prens olacaktım
Karanlığı yenecektik mapuslar sadece ağlamayı zindan edecekti
Yarınlar olmasa da kuracaktık umut sürgününü ayrılık zincirini
Hatırlar mısın hasret kelebeğim hatırlar mısın 
Gözleri mehtaba benzeyen zalim kadın hatırlayamazsın
Çünkü sen unutmaya sevdalısın bense sana sevdalıyım
Ben şimdi yorgun bir şair gibi 
Ben şimdi yüreğini alın teriyle kazanan bir işçi bedeni gibi
Yorgun argın kimsesiz sensiz şerefsiz
Ve seni seviyorum seni sevmeme neden olan bir şey var bilmiyorum
Em                          Am                            Em
Bir cefam var idi bin oldu,aktı gözüm yaşı sel oldu
Am                     F           G                        Em
Yaz baharım döndü kış oldu sen benden gittin gideli