Aykut Kukaya - Kaldrmlar

Am                                  em7
Sokaktayım, kimsesiz bir sokak ortasında
      F               C            G
Yürüyorum, arkama bakmadan yürüyorum
       Am                      em7
Yolumun karanlığa saplanan noktasında
        F           C               G
Sanki beni bekleyen bir hayal görüyorum

          Am                          em7
Bana düşmez can vermek, yumuşak bir kucakta
           F        C             G
Ben, bu kaldırımlarıN emzirdiği çocuğum
Am                             em7
Aman, sabah olmasın bu karanlık sokakta
        F               C             G
Bu karanlık sokakta bitmesin yolculuğum

        Am                          F
Kara gökler kül rengi bulutlarla kapanık
       Dm            C             G
Evlerin bacasını kolluyor yıldırımlar
          Am                    F
İn cin uykuda, yalnız iki yoldaş uyanık
      Dm                C           G
Biri benim, biri de serseri kaldırımlar

       Am                  F
Kaldırımlar; çilekeş yalnızların annesi
      Dm                C               G
Kaldırımlar; içimde yaşamış bir insandır
       Am                       F
Kaldırımlar; duyulur ses, kesilince sesi
       Dm                 C            G
Kaldırımlar; içimde kıvrılan bir lisandır (nakarat)

Ne sabahı göreyim, ne sabah görüneyim
Gündüzler size kalsın, verin karanlıkları
Islak bir yorgan gibi sımsıkı bürüneyim
Örtün, üstüme örtün serin karanlıkları

Uzanıverse gövdem taşlara boydan boya
Alsa buz gibi taşlar alnımdan bu ateşi
Dalıp, sokaklar kadar esrarlı bir uykuya
Ölse kaldırımların kara sevdalı eşi

Ben gideyim yol gitsin, ben gideyim yol gitsin
İki yanımdan aksın bir sel gibi fenerler
Tak, tak ayak sesimi aç köpekler işitsin
Yolumun zafer takı, gölgeden taş kemerler