Aykut Kukaya - Kaldrmlar
Am em7
Sokaktayım, kimsesiz bir sokak ortasında
F C G
Yürüyorum, arkama bakmadan yürüyorum
Am em7
Yolumun karanlığa saplanan noktasında
F C G
Sanki beni bekleyen bir hayal görüyorum
Am em7
Bana düşmez can vermek, yumuşak bir kucakta
F C G
Ben, bu kaldırımlarıN emzirdiği çocuğum
Am em7
Aman, sabah olmasın bu karanlık sokakta
F C G
Bu karanlık sokakta bitmesin yolculuğum
Am F
Kara gökler kül rengi bulutlarla kapanık
Dm C G
Evlerin bacasını kolluyor yıldırımlar
Am F
İn cin uykuda, yalnız iki yoldaş uyanık
Dm C G
Biri benim, biri de serseri kaldırımlar
Am F
Kaldırımlar; çilekeş yalnızların annesi
Dm C G
Kaldırımlar; içimde yaşamış bir insandır
Am F
Kaldırımlar; duyulur ses, kesilince sesi
Dm C G
Kaldırımlar; içimde kıvrılan bir lisandır (nakarat)
Ne sabahı göreyim, ne sabah görüneyim
Gündüzler size kalsın, verin karanlıkları
Islak bir yorgan gibi sımsıkı bürüneyim
Örtün, üstüme örtün serin karanlıkları
Uzanıverse gövdem taşlara boydan boya
Alsa buz gibi taşlar alnımdan bu ateşi
Dalıp, sokaklar kadar esrarlı bir uykuya
Ölse kaldırımların kara sevdalı eşi
Ben gideyim yol gitsin, ben gideyim yol gitsin
İki yanımdan aksın bir sel gibi fenerler
Tak, tak ayak sesimi aç köpekler işitsin
Yolumun zafer takı, gölgeden taş kemerler
|