Ahmet Kaya - Biz Üç Kişiydik
Biz üç kiþiydik
Bedirhan, nazlýcan ve ben
Üç aðýz, üç yürek, üç yeminli fiþek
Adýmýz bela diye yazýlmýþtý daðlara taþlara
Boynumuzda aðýr vebal, koynumuzda çapraz tüfek
El tetikte kulak kiriþte
Ve sýrtýmýz topraða emanet
Baldýran acýsýyla ovarak üþüyen ellerimizi
Yýldýz yorgan altýnda birbirimize sarýlýrdýk
Deniz çok uzaktaydý
Ve dokunuyordu yalnýzlýk
Gece uçurum boylarýnda
Uzak çakal sesleri
Yüzümüze, ekmeðimize
Türkümüze çarpar geçerdi
Göðsüne kekik süredi nazlýcan
Tüterdi buram buram
Gizlice ona bakardýk
Yüreðimiz göçerdi
Belki bir çoban kavalýnda yitirdik nazlýcan'ý
Ateþböcekleriyle bir oldu kýrpýþarak tükendi
Bir narin kelebek ölüsü býrakýp tam ortamýza
Kurþun gibi, mayýn gibi tutuþarak tükendi
Oy nazlýcan vahþi bayýrlarýn maralý
Nazlýcan saçlarý fýrtýnayla taralý
Sen de gider miydin böyle yýldýzlar ülkesine
Oy nazlýcan oy can evinden yaralý
Dm
Nazlýcan serin yayla çiçeði
C
Nazlýcan deli dolu heyecan
Bb
Göðsümde bir sevda kelebeði
Am
Nazlýcan ah nazlýcan
Artýk yenilmiþ ordular kadar
Eziktik, sahipsizdik
Geçip gittik, parka ve yürek paramparça
Gerisi ölüm duygusu, gerisi saðýr sessizlik
Geçip gittik, nazlýcan boþluðu aramýzda
Bedirhan'ý bir geçitte sýrtýndan vurdular
Yarýp çýkmýþken nice büyük ablukalarý
Omuzdan kayan bir tüfek gibi usulca
Titredi ve iki yana düþtü kollarý
Ölüm bir ýsýrgan otu gibi sarmýþtý her yanýný
Devrilmiþ bir aðaçtý ayýþýðýnda gölgesi
Uzanýp bir damla yaþ ile dokundum kirpiklerine
Göðsümü çatlatýrken nabzýmýn tükenmiþ sesi
Sanki bir þakaydý bu, birazdan uyanacaktý
Birazdan ateþi karýþtýrýp bir sigara saracaktý
Oysa ölüm sadýk kalmýþtý randevusuna ah
O da nazlýcan gibi bir daha olmayacaktý
Ey bedirhan; katran gecelerin heyulasý
Ey bedirhan; kancýk pusularýn belasý
Sen de böyle düþecek adam mýydýn konuþsana
Ey bedirhan ey mezarý kartal yuvasý
Dm
Bedirhan mor daðlarýn kaçaðý
C
Bedirhan mavi gözleri þahan
Bb
Zulamda suskun gece býçaðý
Am
Bedirhan ah bedirhan
Biz üç kiþiydik
Üç intihar çiçeði
Bedirhan, nazlýcan ve ben
Suphi
|