Ahmet Enes - Umudum Cennetten

F#m      
hani fani bu hayat ümit bağlayamam 
F#m   
olmadı diye oturup ağlayamam 
Bm                                   F#m    
gönlü geniş olan sükutu öğrensin 
F#m   
sevgimi yok yere ele bağlayamam 
F#m   
gelir mi diye hayallere sığınamam... 
Bm                                   F#m 
kemale eren kendinden versin 

Bm
sevdim, kaç kere bilemem 
F#m   
yaşadım, yok inkar edemem 
G                                       F#m   
bıktım, senle baş edemem ben 
Bm 
zaman öyle de geçiyor 
F#m   
hayat böyle de bitiyor 
G                           F#m   
ama umudum cennetten 

ben dalkavuk olanı hizaya getiremem 
sorma bana ben görünmezi göremem 
merak eden kendine yönelsin 
boş yere kimseyi oyalayıp üzemem 
geçici şeylere heves edip üzülemem 
fikrim, hevesimi alt etsin 

sevdim, kaç kere bilemem 
yaşadım, yok inkar edemem 
bıktım, senle baş edemem ben 
zaman öyle de geçiyor 
hayat böyle de bitiyor 
aman umudum cennetten 

ben gözü görmeyene resim gösteremem 
değerimi bilmeze değeri öğretemem 
o önce, e haddini öğrensin 
biten sevgiye imrenip özenemem 
boş sözü duyup düstur edinemem 
eden, kendine ah etsin 

bildim lakin söylemem 
gördüm ama izah edemem 
dünya, senle baş edemem ben 
zaman öyle de geçecek 
hayat böyle de bitecek 
e bitsin, umudum cennetten 
sevdim, kaç kere bilemem 
yaşadım, yok inkar edemem 
bıktım, senle baş edemem ben 
zaman öyle de geçiyor 
hayat böyle de bitiyor 
ama umudum cennetten