C                 Em
durup düşünmeye zamanın olur mu?
                      F                       C   G
yitirmeden anlamaz insan, sevdiklerin yolun sonunda
C                   Em                              F
sarıl her fırsatında o insana, arkasından ağlayan olma
                    C      G
geri getirmez çok ağlasan da
Am                       Em                         F
durur, durur belki başucunda, annen baban kendi çapında
                 C       G
abin bile kırkyedi yaşında
Am                           Em
ömür, ömür sanki bi kara kutuymuş
                          F                        C      G
günü gelince herkesin açılmış ,ama sorarsan hep geç kalınmış




güzel günlerimizin bittiğini sanma, belki bir daha böylesi olmaz
ama her bi gün güzel aslında
yakın durmanın zor olduğu ortada, uzak olmak her zaman en kolay
ama en zoru yalnız olunca
uyur, uyur belki hep yanında, ilk sevgilin kendi solunda
her hatıra asılı duvarında
ömür, ömür sanki bi kara kutuymuş
günü gelince herkesin açılmış ,ama sorarsan hep geç kalınmış