Ahmet Kaya - Şafak Türküsü

Am

Beni burada arama

Dm      Am

Arama anne

Am

Kapıda Adımı

Dm       Am

Adımı sorma

Dm        Am

Saçlarına yıldız düşmüş

Bb        Am

Koparma anne ağlama



Kaç zamandır yüzün traşlı

Gözlerim şafak bekledim

Uzarken ellerim kulağım kirişte

Ölümü özledim anne

Yaşamak isterseken delice

Ah   verebilseydim keşke

Yüreği avcunda koşan herbir anneye

Tepeden tırnağa oğula

Ve kıza kesmiş

Bir ülkeye armağan

Düşlerimle sınırsız

Diretmişliğimle genç

Şaşkınlığımla çocuk devrederken sırdaşıma

Usulca acı verdi yanağımda tomurcuk

Pir sultan'ı düşün anne, şeyh bedretinn'i

Börklüce'yi, torlak kemal'i

Insanları düşün anne

Düşün ki yüreğin sallansın

Düşün ki o an güzel günlere inanan

Mutlu bir yusufcuk havalansın

Yani benim güzel annem

Ala şafağında ülkemin yıldız uçurmak varken

Oturup yıldızlar icinde kendi buruk kanımı içtim

Ne garip duygu şu ölmek

Öptüğüm kızlar geliyor aklıma

Bir açıklaması vardır elbet giderken dar ağacına

Geride masa üstünde boynu bükük

Kaldı kağıt kalem

Bağışlar beni güzel annem

Oğul tadında bir mektup yazamadım diye

Kızma bana

Elleri değsin istemedim

Gözleri değsin istemedim









[ reklamı gizle / hide ads ]
[ kaynak: //akor.alternatifim.com/goster.asp?ac=1411 ]
Ağlayıp kokluyacaktın

Belki bir ömür taşıyacaktın koynunda

Yaşamak ağrısı asıldı boynumda

Oysa türkü tadında yaşamak isterdim

Ölmek ne garip şey anne

Bayram kartlarının tutsaklığından aşırıp bayramı

Sedef kakmalı bir kutu içinde

Vermek isterdim çocukların ellerine

Sonra, sonra benim güzel annem

Damdan düşer gibi vurulmak isterdim bir kıza

Gecenin kıyısında durmuşum

Kefenin cebi yok

Koynuma yıldız doldurmuşum

Koşun çocuklar koşun

Sabah üstüme üstüme geliyor

Kısacası güzel annem

Bir çiçeği düşünürken ürpermek yok

Gülmek umud etmek özlemek

Ya da mektup beklemek

Gözleri yatırıp ıraklara

Ölmek ne garip anne

Artik duvarlari kanatırcasına tırnağımla

Şaşkin umutlu şiirler yazamıyacağım

Mutlak bir inançla gözlerimi tavana çakamıyacağım

Baba olamıyacağım örneğin

Toprak olmak ne garip şey anne

Uçurumlar ki sende büyür

Dagdır ki sende göçer

Ben bayram derim çiçek derim

Çam diplerine açmış kanatlarını kozalak derim

Gül yanaklı çocuğa benzer

Yinede oğlunu yitirmek ne garip şey anne

Her kavgada ölen benim

Bayrak tutan çarpışan

Her kadın toprağı tırnaklıyarak

Doğurur beni

Özlem benim kavga benim aşk benim

Bekle beni anne

Bir sabah çıkagelirim

Bir sabah anne bir sabah

Acını süpürmek için açtığında kapıyı

Adı başka sesi başka

Nice yaşıtım

Koynunda çiçekler

Çicekler içinde yeni bir ülke getirirler